ಯುವ ಪ್ರಕಾಶಕನೊಬ್ಬನ ಅಂತರಾಳದ ಮಾತುಗಳು: ನಟರಾಜು ಎಸ್. ಎಂ.

ಒಮ್ಮೆ ಪುಸ್ತಕವೊಂದನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಕನಸು ಕಂಡಿದ್ದೆ. ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬ ತಾನೆ ಆ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ತನ್ನ ಪ್ರಕಾಶನದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಕಟಿಸುವೆನೆಂದು ಮಾತು ನೀಡಿದ್ದ. ಟೈಪಿಂಗ್ ನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕರಡು ಪ್ರತಿ ತಿದ್ದುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಸಹ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಿ, ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆಸೆಯಿಂದ ಬರೋಬ್ಬರಿ ಹತ್ತು ತಿಂಗಳು ಜಾತಕ ಪಕ್ಷಿಯಂತೆ ಕಾದಿದ್ದೆ. ಕವರ್ ಪೇಜ್ ಡಿಸೈನ್ ನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಕೆಲಸಗಳವರೆಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಮುಗಿದು ಆ ಪುಸ್ತಕ ಅಚ್ಚಿಗೆ ಹೋಗುವುದಷ್ಟೇ ಬಾಕಿ ಇತ್ತು. ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಆ ಗೆಳೆಯ ಸ್ವಂತ ಪ್ರಕಾಶನ ಶುರು ಮಾಡುವ ಧೈರ್ಯ ತೋರದಿದ್ದುದ್ದಕೋ ಏನೋ ಆ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟಣೆಯ ಭಾಗ್ಯ ಕಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕಾದು ಕಾದು ಬೇಸರವಾಗಿ ಭಂಡ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ಸ್ವಂತ ಪ್ರಕಾಶನದಿಂದಲೇ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟಿಸಿಬಿಡೋಣ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೆ. ಆ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಕೆಲವು ಗೆಳೆಯರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ.

ಪ್ರಕಾಶನ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಅಆಇಈ ತಿಳಿಯದ ನಾನು, ಲೇಖಕನಾಗಿ ಪ್ರಕಾಶಕನಾಗಿ ಎರಡು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬನ ಸಲಹೆ ಪಡೆಯಲು ಆತನ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ನನ್ನೊಳಗಿರುವ ಪ್ರಕಾಶನದ ಕನಸಿಗೊಂದು ಹೆಸರೂ ಸಹ ಸೂಚಿಸಿದ ಗೆಳೆಯ ತನ್ನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿದ್ದ ತನ್ನದೇ ಪ್ರಕಾಶನದಿಂದ ಪ್ರಕಟವಾಗಿರುವ ಪುಸ್ತಕಗಳ ರಾಶಿ ತೋರಿಸಿದ್ದ. “ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟಿಸುವುದು ಸುಲಭ ಮಾನ್ಯರೇ. ಆದರೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟ. ಪುಸ್ತಕ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಬುಕ್ ಸ್ಟಾಲ್ ಗಳಿಗೆ ಪುಸ್ತಕ ಕೊಡಲು ಹೋದರೆ ಒಂದು ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ಕಾಪಿ ಕೊಡಿ. ಅದು ಮಾರಾಟವಾದರೆ ನಾವೇ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ತರಿಸಿಕೊಳ್ತೀವಿ ಅಂತಾರೆ. ಹಂಗೂ ಏನಾದ್ರು ಒಳ್ಳೆ ಮೂಡಲ್ಲಿ ಇದ್ರೆ ಒಂದೈದು ಕಾಪಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ತಾರೆ. ಒಂದು ಪುಸ್ತಕಕ್ಕೆ 40 ಪರ್ಸೆಂಟ್ ಡಿಸ್ಕೌಂಟ್ ಕೊಡಬೇಕು. ನಿಮ್ಮ ದುಡ್ಡು ಏನಿದ್ರು ಪುಸ್ತಕ ಮಾರಾಟವಾದ ಮೇಲೆಯೇ ಕೈಗೆ ಸೇರೋದು. ಆಕಸ್ಮಾತ್ ಬುಕ್ ಸೇಲ್ ಆಗಿದ್ರೆ ನಾವಿರೋ ಜಾಗದಿಂದ ಬಸ್ ಚಾರ್ಜ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಅವರು ಕೊಡೋ ಚೆಕ್ ಕಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡೋಕೆ ಹೋದರೆ ಆ ಚೆಕ್ ನೋಡಿ ಖುಷಿಯಾಗೋ ಬದಲು ನಗು ಬರುತ್ತೆ. ಆ ಚೆಕ್ ನೋಡಿ ಮತ್ತೆ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡೋ ಮನಸ್ಸು ಬರಲ್ಲ.” ಎಂದು ತಾನು ಪ್ರಕಾಶಕನಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಿದ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ನಗುತ್ತಲೇ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದ.

ಆ ಗೆಳೆಯನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು “ಲೈಬ್ರರಿಯವ್ರು ಒಂದಷ್ಟು ಬುಕ್ಸ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ತಾರಂತಲ್ಲ?” ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಅವನ ಮುಂದಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. “ಲೈಬ್ರರಿಯವ್ರು ಒಂದಷ್ಟು ಬುಕ್ಸ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ತಾರಾದರೂ ಅಲ್ಲೂ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ರಾಜಕೀಯ. ಡಿಸೆಂಬರ್ ನಲ್ಲೋ ಜನವರಿಲೋ ಬುಕ್ಸ್ ಸಬ್ಮಿಟ್ ಮಾಡೋಕೆ ಅರ್ಜಿ ಸ್ವೀಕರಿಸ್ತಾರೆ. ಆ ತರಹ ಅವರಿಗೆ ಬರೋ ಐದಾರು ಸಾವಿರ ಬುಕ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಸಾವಿರ ಬುಕ್ ಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿ ಲೈಬ್ರರಿ ಕಾಪಿ ಅಂತ 300 ಕಾಪಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ತಾರೆ. ಲೈಬ್ರರಿದೂ ಒಂತರಾ ಲಾಂಗ್ ಪ್ರೊಸೆಸ್. ಅಲ್ಲಿ ಬುಕ್ ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಆಗೋಕೆ ಅದೃಷ್ಟ ಇರಬೇಕು ಅನ್ನೋದಕ್ಕಿಂತ ಲಾಬಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡೋದನ್ನು ಕಲಿತಿರಬೇಕು. ನನ್ನ ಎರಡು ಬುಕ್ ಸಬ್ಮಿಟ್ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಒಂದು ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಆಗಿದೆ. 300 ಪುಸ್ತಕ ಕೊಟ್ಟು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ. ಚೆಕ್ ಯಾವಾಗ ಬರುತ್ತೋ ದೇವರಿಗೆ ಗೊತ್ತು. ಆ ಚೆಕ್ ತಗೋಬೇಕಾದ್ರೆ ಯಾರ್ಯಾರಿಗೆ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಲಂಚ ಕೊಡಬೇಕೋ ನೋಡೋಣ. ಅಟ್ ಲೀಸ್ಟ್ ಆ ದುಡ್ಡು ಬಂದ್ರೆ ಹಾಕಿರೋ ಬಂಡವಾಳದಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟಾದರೂ ದುಡ್ಡು ವಾಪಸ್ಸು ಕೈಗೆ ಸಿಗುತ್ತೆ.” ಎಂದು ನಗುತ್ತಾ ತನ್ನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿದ್ದ ತನ್ನ ಪುಸ್ತಕಗಳ ರಾಶಿ ತೋರಿಸಿದ ಗೆಳೆಯ “ನನ್ನದೇ ಪುಸ್ತಕಗಳ ರಾಶಿ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರೆ, ಹೆಣವನ್ನು ಮನೆ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರೋ ಹಾಗೆ ಫೀಲ್ ಆಗುತ್ತೆ. ಯಾರಾದರು ಈ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕೆಜಿ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಾದ್ರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದ್ರೆ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಖಾಲಿ ಆದ ಖುಷಿಯಾದರೂ ಆಗುತ್ತೆ.” ಎಂದ ಗೆಳೆಯ “ಪ್ರಕಾಶನ ಶುರು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತಿದ್ದೀರ. ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ.” ಎಂದು ಹಾರೈಸಿದ್ದ.

ಹಿಡಿದ ಕೆಲಸ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಜಾಯಮಾನದವನಲ್ಲದ ನಾನು ಆ ಗೆಳೆಯನ ಮಾತು ಕೇಳಿಯಾದ ಮೇಲೂ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ದೆ. ಕವರ್ ಡಿಸೈನ್, ಲೇಔಟ್ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡಿಸಿ ಕರಡು ಪ್ರತಿಯನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತಿದ್ದಿ ತೀಡಿ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ದುಡ್ಡು ಹೊಂದಿಸಿ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಪ್ರಿಂಟ್ ಗೆ ಕಳಿಸಿದ್ದೆ. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಪ್ರಕಾಶಕರು ನನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂದೆ ಬಂದ ಕಾರಣ ಆ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಸಹ ರೆಡಿ ಮಾಡಿ ಪ್ರಿಂಟ್ ಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಒಂದು ದಿನ ಬಿಡುಗಡೆ ಸಹ ಮಾಡಿದ್ದಾಯಿತು. ಪುಸ್ತಕ ಬಿಡುಗಡೆ ಸಮಾರಂಭಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದ ಸಹೃದಯಿ ಗೆಳೆಯರು ಒಂದಷ್ಟು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದ್ದರು. ಪುಸ್ತಕ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಆಟೋ ಒಂದನ್ನು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಹಿಡಿದು ಒಂದಷ್ಟು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪ್ರಮುಖ ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಗಳಿಗೆ ಹಂಚಿ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಬೆಂಗಳೂರು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಊರುಗಳಿಗೆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ತಲುಪಿಸೋದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ಆ ದಿನ ನನಗೆ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಇಂದಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಗಳು ಬಿಲ್ ಇಲ್ಲದೆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಬಿಲ್ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಪ್ರಿಂಟ್ ಹಾಕಿಸುವಷ್ಟು ಸಮಯ ನನ್ನಲಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪ್ ನಲ್ಲಿಯೇ ಬಿಲ್ ಪುಸ್ತಕದ ಮಾದರಿಯ ಬಿಲ್ ತಯಾರಿಸಿ ಅದರ ಹತ್ತು ಕಾಪಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಿಂಟ್ ಹಾಕಿಸಿ ಅವುಗಳನ್ನೇ ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಗಳಿಗೆ ಬಿಲ್ ರೀತಿ ನೀಡಿದ್ದೆ. ಸ್ವಪ್ನ ಮತ್ತು ಆಕೃತಿ ಪ್ರಕಾಶನದವರು ಪುಸ್ತಕ ನೀಡಿದ ಮೊದಲ ದಿನವೇ ಆನ್ ಲೈನ್ ನಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಲಭ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಅದೇ ದಿನ ಫೇಸ್ ಬುಕ್ ನಲ್ಲಿ ಆ ಆನ್ ಲೈನ್ ಲಿಂಕ್ ಗಳನ್ನು ಹಾಕುವ ಜೊತೆಗೆ ಪುಸ್ತಕ ದೊರೆಯುವ ಸ್ಥಳಗಳ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಸಹ ತಿಳಿಸಿದ್ದೆ.

ಪುಸ್ತಕ ಹಂಚುವ ಕಾರ್ಯ ಮುಗಿಸಿದ ಒಂದೆರಡು ದಿನದ ನಂತರ ನನ್ನ ಕಾರ್ಯ ಸ್ಥಾನವಾದ ಜಲ್ಪಾಯ್ಗುರಿಗೆ ವಾಪಸ್ಸು ಬಂದಿದ್ದೆ. ವಾಪಸ್ಸು ಬಂದಾದ ಮೇಲೆ ತಿಳಿಯಿತು ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಮುಖ ವೃತ್ತ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಆಫೀಸಿಗೆ ಸಾದರ ಸ್ವೀಕೃತಿ ಮತ್ತು ವಿಮರ್ಶೆಯ ಕೃಪೆಗಾಗಿ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕದ ಪ್ರತಿಯನ್ನು ನೀಡಬೇಕು ಎಂದು. ಸಾದರ ಸ್ವೀಕೃತಿ ಎಂಬ ಪದ ನನಗೆ ಹೊಸದಾದದ್ದರಿಂದ ಆ ಪದ ತಿಳಿಸಿದ ಗೆಳೆಯನನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ ಪೇಪರ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಬರುವ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಹೆಸರುಗಳ ಲಿಸ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ನಾವು ನೀಡುವ ಪುಸ್ತಕದ ಹೆಸರು ಸೇರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಾದರ ಸ್ವೀಕೃತಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆಂದು ತಿಳಿಯಿತು. ಆ ರೀತಿ ಪುಸ್ತಕದ ಹೆಸರು ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ಗಳ ಸಾದರ ಸ್ವೀಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡರೆ, ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ಯಾರಾದರು ಪುಸ್ತಕ ಕುರಿತು ವಿಮರ್ಶೆ ಬರೆದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಓದುಗರನ್ನು ಪುಸ್ತಕ ತಲುಪಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಕೆಲವು ಗೆಳೆಯರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಾಗಿತ್ತು. ಇರೋದು ದೂರದೂರಾದ್ದರಿಂದ ಮುಂದಿನ ಸಾರಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಎಲ್ಲಾ ವೃತ್ತ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಕಛೇರಿಗಳಿಗೆ ಪುಸ್ತಕ ತಲುಪಿಸೋಣ ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಈ ಮಧ್ಯೆ ಕೆಲವು ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಗಳಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ “ಮೇಡಂ, ಹೇಗಿದೆ ರೆಸ್ಪಾನ್ಸ್?” ಎಂದಾಗಲೆಲ್ಲಾ “ಸರ್ ಹತ್ತು ಬುಕ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ರಿ ಅಲ್ವಾ? ಇನ್ನು ಫೈವ್ ಕಾಪೀಸ್ ಹಾಗೆ ಇದೆ ಸರ್. ಅವು ಖರ್ಚಾದ ಕೂಡಲೇ ನಿಮಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ಪುಸ್ತಕ ತರಿಸಿಕೊಳ್ತೀವಿ.” ಎಂದು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಸ್ಟಾಕ್ ಪೊಸಿಷನ್ ಹೇಳುವ ಆ ಲೇಡಿಯಿಂದ ಯಾವತ್ತಾದರು ಕಾಲ್ ಬಂದರೂ ಬರಬಹುದು ಎಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆ ನನ್ನದು.

ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಗಳಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದರೆ “ಏನ್ ಸರ್ ಹೇಗಿದೆ ನನ್ನ ಬುಕ್ ಗೆ ರೆಸ್ಪಾನ್ಸ್?” ಎಂದಾಗಲೆಲ್ಲಾ “ಬೇಜಾರು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ ಸರ್. ಏನು ರೆಸ್ಪಾನ್ಸ್ ಇಲ್ಲ. ಏನಾದ್ರು ಪೋಸ್ಟರ್ ಅದೂ ಇದೂ ಮಾಡಿಸಿಕೊಡಿ ಸರ್. ನಮ್ಮ ಸ್ಟಾಲ್ ಹೊರಗೆ ಹಾಕ್ತೀವಿ. ಆ ಪೋಸ್ಟರ್ ನೋಡಿ ಜನ ಪುಸ್ತಕ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.” ಎಂದು ಸಲಹೆ ಕೊಟ್ಟ ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಯವರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಆ ತರಹದ ಸಲಹೆ ಕೇಳಿದ ಮೇಲೆ ಒಂದೆರಡು ಮಳಿಗೆಗಳಿಗೆ ಈ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಇಲ್ಲಿ ದೊರೆಯುತ್ತವೆ ಎಂದು ಪೋಸ್ಟರ್ ಮಾಡಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೂ ಇದೆ. ಪೋಸ್ಟರ್ ಮಾಡಿಸಿ ಹಾಕಿದರೂ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕೊಂಡು ಓದುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆ ಎಂದರೆ ಬಹುಶಃ ತಪ್ಪಾಗಲ್ಲ. ಯಾಕೆ ಕನ್ನಡ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಯಾರು ಕೊಂಡು ಓದೋದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರವೆಂಬಂತೆ ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಯೊಂದರ ಮಾಲೀಕರೊಬ್ಬರು “ಸರ್ ವಾರಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ನೂರರಿಂದ ನೂರಿಪ್ಪತ್ತು ಬುಕ್ ರಿಲೀಸ್ ಆಗುತ್ತೆ. ಓದುಗರು ಯಾವ ಪುಸ್ತಕ ಓದ್ತಾರೆ ಯಾವದನ್ನು ಬಿಡ್ತಾರೆ ಹೇಳಿ. ನಾವು ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಯವರು ಹೊಸ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಇಡಲು ಜಾಗವಿಲ್ಲದೆ ಪರದಾಡಬೇಕಾದ ಸ್ಥಿತಿ ಸಹ ಇದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಕುವೆಂಪು, ತೇಜಸ್ವಿ, ರವಿ ಬೆಳಗೆರೆ ಬುಕ್ ಕೇಳ್ತಾರೆ ಸರ್. ಹೊಸ ರೈಟರ್ಸ್ ಬುಕ್ ಕೇಳೋದು ತುಂಬಾ ಕಮ್ಮಿ” ಎಂದಿದ್ದರು.

ಪ್ರಕಾಶನ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೈ ಸುಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಿದ್ದರೂ ಕೆಲವು ಬುದ್ದಿವಂತ ಪ್ರಕಾಶಕರು ಒಂದೆರಡು ಕಾಪಿಗಳನ್ನು ಲೈಬ್ರರಿಗೆಂದು ಪ್ರಿಂಟ್ ಮಾಡಿಸಿ ಲೈಬ್ರರಿಗೆ ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಕಾಪಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಿಂಟ್ ಮಾಡಿಸಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಲೈಬ್ರಿರಿಗೆ ನೀಡಿ ನಾಮಕಾವಸ್ಥೆಗೆ ಬಿಡುಗಡೆಯ ಸಮಾರಂಭ ಮಾಡಿ ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ ಎಂದರೆ ಲೈಬ್ರರಿಗೆ ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕಾದ ಕೊನೆಯ ದಿನಾಂಕದಂದು ಕಬ್ಬನ್ ಪಾರ್ಕಿನ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ಲೈಬ್ರರಿಯ ಬಳಿ ನಿಲ್ಲುವ ಅರ್ಜಿ ಹಿಡಿದ ಪ್ರಕಾಶಕರ ಸಾಲು. ಲೈಬ್ರರಿಯಲ್ಲದೆ ಕನ್ನಡ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಾಧಿಕಾರದವರೂ ಸಹ ಬಹುಶಃ ಹೊಸ ಲೇಖಕರಿಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಧನ ಸಹಾಯ ನೀಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ. ಹೊಸ ಲೇಖಕರು ಪುಸ್ತಕಗಳ ಪ್ರಕಟಿಸೋಕೆ ಹೋದರೆ ಏನೆಲ್ಲಾ ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಸತ್ಯ ತಿಳಿಯದೆ ಇರೋ ಎಷ್ಟೋ ಗೆಳೆಯರು ” ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕವೊಂದನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ನೀವು ಈಗಾಗಲೇ ಬುಕ್ ರಿಲೀಸ್ ಮಾಡಿದ್ದೀರ. ಏನಾದರು ಐಡಿಯಾಗಳನ್ನು ಕೊಡಿ.” ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಹೇಳಬೇಕು ಅನಿಸುತ್ತೆ.

ಕೊನೆಯ ಪಂಚ್: ಪ್ರಕಾಶನ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಹೀಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿ ನೋಡಿದರೆ ಕೆಲವು ಲೇಖಕರಿಗಷ್ಟೇ ಮೀಸಲಾಗಿರುವಂತಹ ಪ್ರಕಾಶನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಪುಸ್ತಕ ಮಳಿಗೆಗಳು ಹೊಸ ಪ್ರತಿಭೆಗಳನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವಲ್ಲಿ ಹಿಂದೇಟು ಹಾಕುವುದಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅರ್ಥವಿದೆ ಅನಿಸುತ್ತೆ.