ಮೂವರ ಕವಿತೆಗಳು: ಬಸವರಾಜ ಹೂಗಾರ್, ರಾಘವ್ ಲಾಲಗುಳಿ, ಉಷಾಲತಾ

ಜೋಗಿ ಜಂಗಮನ ಹಾದಿ 

ಅಲ್ಲಿ ಕಂಡಾರೆಂದು

ಇಲ್ಲಿ ಕಂಡಾರೆಂದು 

ಅಲ್ಲಿಂದಿಲ್ಲಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಂದಲ್ಲಿಗೆ

ಸುತ್ತೇ ಸುತ್ತತಾನ

ಮನುಷ್ಯರ ಹುಡುಕುವ ಮನುಷ್ಯ

ಸುಡು ಬಿಸಿಲು ಉರಿಪಾದ

ಕವ್ ನೆರಳು ಕರೆಬಳಗ

ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಯ ಕಥೆಗೆ 

ನೂರು ನಂಟು

ಹೊಂಟನವ

ಕಂಬಳಿಯ ಕೊಡವಿ

ಹುಚ್ಚು ಹುಚ್ಚಿನ ಹಾಂಗ

ಗಿಡ ತೊಗಟಿ ಬಳ್ಳಿ

ಕಟ್ಟ್ಟಿ ಮನಸ

ಮುಂದಿನೂರಿನ ಹಾದಿ 

ಊರು ಮುಟ್ಟುವ ದಾರಿ.

ಬಗಲ ಜೋಳಿಗೆ ಬಡಗಿ

ಅಂದದ್ದು ಎಲ್ಲ ಖರೆ,

ಕಟ್ಟಿ ಕೆಡಹುವ ಮನೆ

ಮನಸು ಕಟ್ಟಿರೊ ಮೊದಲು

ಮನಸು ಕಟ್ಟಿರೊ.

ರೊಟ್ಟಿ ಅಗಳಿನ ಮೇಲೆ

ಎಲ್ಲ ಮನುಷ್ಯರ ಹೆಸರು 

ಅಂಬಲಿಯ ಗಡಗಿಯ ಮೇಲೆ

ಉಂಡವರ ದಾಖಲೆ ಇದೆ.

ನಿಂದೂ ತಾ, ನಂದೂ ತಾ 

ಅಗೆದ ಗೋರಿಯ ಮೇಲೆ

ಬೆಳೆಯಲಾದ ಹೂವು 

ಸುಡಗಾಡ ಮೇಲೆ ಕೌದಿ ನಿದ್ದೆಯ

ಸಾವು.

ಕೊರಳ ಕಾವಿಯ ಬಣ್ಣ

ಹಸಿರು ಪೇಟದ ಕಣ್ಣ

ನಮಾಜೊ ವಚನವೋ

ಲಿಂಗವೊ ಅಲ್ಲಮನೋ

ಮುಂದೆ ನಡೆಯಪಾ ತಂದೆ,

ಮನುಷ್ಯರಿದ್ದಾರೆ ಅಲ್ಲಿ

ಬಾಕಿ ಇದೆ ಭೂಮಿ !

ಅಲ್ಲಿ ಕಂಡಾರೆಂದು 

ಇಲ್ಲಿ ಕಂಡಾರೆಂದು

ಸುತ್ತೇ ಸುತ್ತತಾನ ಇಂವ

ಸುತ್ತೇ ಸುತ್ತತಾನ

ಮನುಷ್ಯರ ಹುಡುಕುವ ಮನುಷ್ಯ.

-ಬಸವರಾಜ ಹೂಗಾರ್

 ನನ್ನವಳ ನೆನಪಾಗಿ….

ನಾನು ನನ್ನವಳಿಗೆ

ನನ್ನವಳು ನನಗೆ

ಕೊಟ್ಟು ಕೊಂಡಿದ್ದೊಂದೇ ಪ್ರೀತಿ ಹಾಡು |

ಭಾವನೆಗಳೊಂದಾಗಿ

ಬದುಕೆಲ್ಲಾ ಚೆಂದಾಗಿ

ಹೆಣೆದು ಕಟ್ಟಿರುವುದೇ ಒಲುಮೆ ಗೂಡು ||

ಅವಳಿಟ್ಟ ಆ ಹೆಜ್ಜೆ

ಘಲ್ಲೆನುವ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆ

ಹೃದಯ ಬಾಗಿಲ ಬಳಿಯೇ ಸದ್ದು ಮಾಡಿ |

ಅವಳ ಆ ಕಣ್ಣೋಟ

ಕನ್ಸನ್ನೆಯೇ ಪಾಠ

ಹೇಗೆ ತಿದ್ದಿದಳೆನ್ನ ಮುದ್ದು ಮಾಡಿ ||

ಅವಳ ಹಣೆ ಬಿಂದಿಯೋ

ಬಿಗಿದ ತೋಳ್ಬಂದಿಯೋ

ಎಲ್ಲಿ ತಾ ಮೈಮುರಿದು ಕೂತಿಹುದು ಅಂದ |

ಆ ಸೀರೆಯಾ ನೆರಿಗೆ

ಹಾಕುವಾಗಲೇ ಮರೆಗೆ

ಹೋಗುತಲಿ ತೋರುವಾ ಹುಸಿಮುನಿಸೇ ಚಂದ ||

 – ರಾಘವ್ ಲಾಲಗುಳಿ

 ನವೋಲ್ಲಾಸ

ಎದೆಯೊಳಗೆ ಹುದುಗಿರುವ 

ಭಾವಾಪಲಾಪ 

ಆರ್ಭಟಿಸಿ ಮಾರ್ಧನಿಸಿ 

ಝೇಂಕರಿಸಿ ಆಧರಿಸಿ 

ಸೇರಿತು ಮನದ ಹೂವದೋಟ 

 

ಬಾಂದಳದ ಹೃದಯದಲಿ 

ಚಿಮ್ಮುವ ಕಾರಂಜಿ 

ನೂರಾರು ಬಣ್ಣಗಳ 

ಸಮ್ಮೋಹ ಸಮ್ಮಿಲನ 

ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸಿ 

ಮೂಡಿತು ನಲ್ಮೆಯ 

ಬಂಗಾರ ವದನ 

 

ಕಪ್ಪಿಟ್ಟ ಕಾನನದಿ 

ಮುಸುಕಾಟ ಗುದ್ದಾಟ 

ಕಿರುನೋಟ ಕುಡಿಯಾಟ 

ಪಸರಿಸಿ ಕಾರ್ಮುಗಿಲ 

ಮಿಂಚೊಂದು ಇಣುಕಿ 

ಧರೆಗಿಳಿದ ಚೆಲುವು 

 

ಆ ನೋಟ ಈ ನೋಟ 

ಸಲ್ಲಾಪ ಆಲಾಪ 

ಹಸಿರುಟ್ಟು ಮುಡಿಇಟ್ಟು 

ಮನಬಿಚ್ಚಿ ನವಭಾವ 

ಸಾವರಿಸಿ ಮನದೊಡಲ 

ಈ ಜಗಕೆ ಆ ಜಗಕೆ 

ಈ ಒಲವೊಂದೆ ಸಾಕ್ಷಿ 

 

–ಉಷಾಲತಾ