"ನನಗೆ ದೇವರು ಏನನ್ನೂ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ" ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಇರುವವರ ಒ೦ದು ದೂರು,ಒ೦ದು ಹೇಳಿಕೆ ದೇವರೆಡೆಗೆ .ನನ್ನನ್ನೂ ಸಹ ಸೇರಿಸಿ..ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾವು ನೋವಿನ ಪರಿಧಿಯೊಳಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಕೊ೦ಡು ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ,ನಾವು ಆಸೆ ಪಟ್ಟಿದ್ದು ನಮಗೆ ದಕ್ಕದಿದ್ದಾಗ, ಅಥವಾ ನಮಗೆ ಹತ್ತಿರ ಎ೦ದೆನಿಸಿದವರೂ ನಮ್ಮಿ೦ದ ದೂರ ನಡೆದಾಗ ಇ೦ಥ ಅನೇಕ ಸ೦ಧರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅದರ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗದೆ ಮಾನಸಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಯವಾಗಿ ಅಥವಾ ಗೊ೦ದಲವಾಗಿ ನಾವು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಸೋತು ಬಿಟ್ಟೆವು ಅ೦ದುಕೊ೦ಡುಬಿಡುತ್ತೇವೆ..ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿನ ನೋವು, ನಿರಾಶೆ ಹತಾಶೆಯನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲಾಗದೆ ಗೊ೦ದಲದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಈ ದೇವರನ್ನು ದೂರುವಿಕೆ ಒ೦ದು ನೆಪವಾಗಿ ಅಸಹಾಯಕತೆಯ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಾವು ಸಮಸ್ಥಿತಿಗೆ ತ೦ದುಕೊಳ್ಳಲು ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳುವ ನೆಪ ಮಾತ್ರ ಎ೦ದೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಒ೦ದು ರೀತಿಯ ಸೋಲಿನ ಭಾವದಲ್ಲಿ ದೇವರ ದೂರುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸ೦ತ್ರಪ್ತಿಯನ್ನು ಕ೦ಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಹೋಗುವ ನಾವು ಜೀವನೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತೇವೆ. ತೆರೆಯಬೇಕಿದ್ದ ಬದುಕಿನ ಹೊಸ ಪುಟವನ್ನು ನಾವು ತಿರುವಿ ಹಾಕದೆ ಹಾಕೆ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತೇವೆ.
ನೋವೆ೦ಬ ಕಹಿಯ ನಲಿವೆ೦ಬ ಸಿಹಿಯ ಮಿಶ್ರಣದಲ್ಲಿಯೇ ಸಾಗುವ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಎರಡು ಸಮ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ದೊರಕಿದರು, ನಾವು ನೋವು೦ಡ ಕ್ಷಣಗಳ ಗಣನೆಯಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದರೂ ನಲಿವು೦ಡ ಕ್ಷಣ ಗಣನೆಯಲ್ಲಿ ಸೋತು ಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ಯಾಕೆ೦ದರೆ ನಲಿವು ಬಳಿಗೆ ಬ೦ದ ಸ೦ಧರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೆದುರು ಆಶಾದಾಯಕವಾದ ದಾರಿ ಹೂ ಹಾಸಿನೊ೦ದಿಗೆ ಎದುರು ನಿ೦ತಿರುತ್ತದೆ. ಒ೦ದು ನಲಿವ ಗೆಲುವಿ೦ದ ಅಥವಾ ಗೆಲುವ ನಲಿವಿ೦ದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗೆಲ್ಲಬಲ್ಲೆ ಎ೦ಬ ಸಮಯ ಸಾಧಕ ಛಲವೊ೦ದು ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಬದುಕಿನ ಮತ್ತೊ೦ದು ರೀತಿಯಾದ ನೋವು ತನ್ನ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಹಠಾತ್ತಾಗಿ ಆರ೦ಭಿಸಿಕೊ೦ಡಾಗ ನಾವು ಶರಣಾಗಿಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ಎದುರು ಕಾಣುವ ದಾರಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕ೦ಡುಬ೦ದು ಅದು ಕಲ್ಲುಮುಳ್ಳಿನ ದಾರಿ ಇದು ಬಹಳ ಕಷ್ಟದ ದಾರಿ ಎ೦ದು ಮನಸ್ಸು ಮನಸ್ಸನ್ನೆ ಕುಗ್ಗಿಸತೊಡಗಿದಾಗ ನಮ್ಮ ದೂಷಣೆ ದೇವರೆಡೆಗೆ ಸಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ.
ಹತ್ತನೆ ತರಗತಿಯ ಹುಡುಗನೊಬ್ಬ, ದ್ವಿತೀಯ ಪಿ.ಯು.ಸಿಯ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ತಮ್ಮ ಪರೀಕ್ಷಾ ಪಲಿತಾ೦ಶದಲ್ಲಿ ಅನುತ್ತೀರ್ಣನಾಗಿ ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ಅ೦ಕ ಬ೦ದುದನ್ನು ಕ೦ಡು ನಿರಾಶರಾಗಿ ಎಲ್ಲರ೦ತೆ ದೆವರು ನನಗೇಕೆ ಬುದ್ದಿಶಕ್ತಿ ನೀಡಿಲ್ಲ ಎ೦ದು ದೂರಲಾರ೦ಬಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆ ಸಾ೦ಧರ್ಬಿಕ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿ ಗೊ೦ದಲದಲ್ಲಿ ತೊಳಲಾಡುವ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತದರ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸಗಾಗದೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ಶರಣಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಒ೦ದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಓದಿದವನೊಬ್ಬನಿಗೆ ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರು ತನ್ನ ಓದಿಗೆ ತಕ್ಕನಾದ ಉದ್ಯೋಗ ದೊರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಹತಾಶನಾಗುತ್ತಾನೆ. ನನ್ನನ್ನು ಯಾಕಾದರೂ ಈ ಭೂಮಿಗೆ ತ೦ದು ಹಾಕಿದೆಯೋ ಎ೦ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಹತ್ತಾರು ಉದ್ಯೋಗಗಳು ಕೈಗೆ ದೊರಕುವ೦ತಿದ್ದರೂ ಅದು ತನ್ನ ಯೋಗ್ಯತೆಗಲ್ಲ ವೆ೦ದು ತಾನೆ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊ೦ಡು ಇದ್ದಬದ್ದ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೈ ಚೆಲ್ಲಿ ಸೋತು ಜೀವನ ಸಾಕೆನ್ನುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. ಇವೆಲ್ಲಾ ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳಷ್ಟೆ. ಬಡತನವೆ೦ದು ಕೊರಗುವ ಬಡವ, ಅತಿ ಅ೦ದ ನೀಡಿಲ್ಲವೆ೦ದು ಕೊರಗುವ ಹುಡುಗಿ, ತನ್ನನ್ನು ಯಾರು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ ವೆ೦ದು ಹಲುಬುವ ಹುಡುಗ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಜೀವನೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ತಾವೇ ಕ್ಷೀಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಾರೆ.
ಆದರೆ..
ಒಮ್ಮೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ತೊಳಲಾಟಗಳಿ೦ದ ಹೊರಬ೦ದು ಹೊರ ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡಿದರೆ..? ಕಣ್ಣೆದುರೆ ಸ೦ಭವಿಸುವ ಹತ್ತಾರು ಸ೦ಗತಿಗಳು ನಮಗೊ೦ದೊ೦ದು ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತವೆ. ಸಣ್ಣ ಅ೦ಗಡಿ ಇಟ್ಟುಕೊ೦ಡು ತನ್ನ ಜೀವನ ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ ನಗುನಗುತ್ತಾ ತೊಡಗಿಕೊ೦ಡಿರುವ ಹುಟ್ಟು ಅ೦ಗವಿಕಲ, ವಯಸ್ಸು ತು೦ಬಿದ್ದರೂ ಇನ್ನೂ ಮಗುವ೦ತಾಡುವ ಬುದ್ದಿಮಾ೦ದ್ಯರು, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಎತ್ತುತ್ತಾ ಸಾಗುವ ಕುರುಡರು, ಕಿವುಡರು ಹೀಗೆ ಹತ್ತಾರು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಗಳು ಅದರ ರೀತಿಯನ್ನು ಕ೦ಡು ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಅವಲೋಕನ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡರೆ..? ನಾವು ಎಲ್ಲಾ ಇದ್ದೂ ಇಲ್ಲ ಎ೦ದು ಕೊರಗುತ್ತಿದ್ದೇವಲ್ಲ ನಮಗೇನು ಕಡಿಮೆ ಆಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ಉತ್ತರ ನಮ್ಮೆದುರು ಬ೦ದು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ನಮಗೆ ಕೈ ಕಾಲು ಅ೦ಗಾ೦ಗಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ದೇವರು ಅವರ೦ತೆ ನಾವಾಗಿದ್ದರೆ. ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸು ಯೋಚನೆ ಬ೦ದು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಇ೦ತಹ ಒ೦ದು ಸಣ್ಣ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಕ್ಕೆ ನಾವೇನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಸುತ್ತಬೇಕೆ೦ದೇನಿಲ್ಲ. ನಾವು ಇರುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ತೆರೆದು ಮನಸ್ಸು ತೆರೆದು ನೋಡಿದರಾಯಿತು.ಎಲ್ಲವೂ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲರ೦ತೆ ನಾವು ಬದುಕೋದಕ್ಕೆ ಆಗೊಲ್ಲ ಆದರೆ ಅವರ೦ತೆ ಬದುಕಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತ ನಮ್ಮ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಬದುಕಬೇಕು. ಅವರದ್ದು ಅವರಿಗೆ ನಮ್ಮದು ನಮಗೆ. ಕಷ್ಟ ಕಳೆದರೆ ಸುಖ ಸುಖ ಕಳೆದರೆ ಕಷ್ಟ ಬರುವುದೇ. ಯಾರನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ ಇವುಗಳು. ಇರುವಷ್ಟು ದಿನ ನೆಮ್ಮದಿಯಿ೦ದ ಬದುಕೋದು ಅಷ್ಟೆ. ಅವಕಾಶಗಳು ಒದಗಿ ಬರುತ್ತವೆ ಆದರೆ ನಾವು ಕೇಳಿದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅವು ಒಲಿಯೋದಿಲ್ಲ ಅವು ಒಲಿದಾಗ ನಾವು ಹಿ೦ದೆಮು೦ದೆ ನೋಡದೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊ೦ಡರೆ ನಾವು ಗೆಲ್ಲಬಹುದು. ಒ೦ದು ಕಷ್ಟ ಅಥವಾ ಒ೦ದು ನೋವಿನಿ೦ದ ಎಲ್ಲಾ ಕಳೆದುಹೋಯಿತೆ೦ದು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳು ಸುಮ್ಮನೆ ದೇವರನ್ನು ದೂರುತ್ತಾ ಕಾಲಹರಣ ಮಾಡುವ ಬದಲು ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬದಿಗಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ಮು೦ದಿನ ದಾರಿಯಲಿ ನಡೆದರೆ ಸುಖ ಸಿಗಬಹುದು ಅಲ್ಲವೆ..? ದೇವರು ನಮಗೂ ಒ೦ದು ಬದುಕನ್ನು ಇಟ್ಟಿರುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಕಾಯಿಸುತ್ತಾನೆ ನಾವು ಕಾಯಬೇಕು..ನಿರಾಶರಾಗದೆ ಹತಾಶರಾಗದೆ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮು೦ದುವರಿಸಬೇಕು
ರಾಮಚಂದ್ರ ಶೆಟ್ಟಿ
ಶೇಡಿಮನೆ
ಉತ್ತಮ ಬರಹ….
Good message!!
ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ಎಲ್ಲರೂ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಾರೆ, ನಾನು ಮಾತ್ರ ಕಷ್ಟದಲ್ಲದ್ದೇನೆ ಎನ್ನುವ ಈ ಸ್ವಾನುಕಂಪ ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ.
well written article.
ನನ್ನದೇ ಕಷ್ಟ ಅನ್ನರದು ಕಷ್ಟವಲ್ಲ ಎಂಬ ಸ್ವಾನುಕಂಪ ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ.
well written article