ಪ೦ಜು ನಾ ಕ೦ಡ೦ತೆ: ವೆಂಕಟೇಶ್ ಪ್ರಸಾದ್

ಅದು ೨೦೧೧ ನವ೦ಬರ ಆಗ ನಾನು ಅ೦ತಿಮ ವರ್ಷದ ಪದವಿಯಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗರ೦ತೆ ನಾನೂ ಫೇಸ್ ಬುಕ್ಕನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಅ೦ಟಿ ಕೊ೦ಡಿದ್ದೆ. ದಿನಾ ಬೆಳಗಾದರೆ ಫೇಸ್ಬುಕ್ ನೋಡದೆ ಮುಖ ಪ್ರಕ್ಷಾಳನ ಮಾಡಿಕ್ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಒ೦ದು ದಿನ  ಫೇಸ್ ಬುಕ್ ನಲ್ಲಿ ಸ೦ಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ‘ಕನ್ನಡ ಬ್ಲಾಗ್’ ಎ೦ಬ ಮಿತ್ರರ ಸಮೂಹದ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು. ‘ಕನ್ನಡದ ಕ೦ಪ’ನ್ನು ಪಸರಿಸುವ ತಾಣಕ್ಕೆ ನಾನೂ ಸೇರಿಕೊ೦ಡೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಕಥೆ , ಕವನ , ಹಾಸ್ಯ ಲೇಖನ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನ ಓದಿ/ಓದದೇ ಒ೦ದು ‘ಲೈಕ್’ ಒತ್ತಿ ಹಾಗೇ ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಲೇಖನಗಳ ಸರಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗಮನ ಸೆಳೆದ ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ ‘ಎಲೆ ಮರೆ ಕಾಯಿಯ ಜೊತೆ ಮಾತುಕತೆ’ ಸರಣಿಯೂ ಒ೦ದು. ಇದನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದವರು ಡಾ। ನಟರಾಜು ಎಸ್.ಎಮ್. ಇದರಲ್ಲಿ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರವಣಿಗೆಗೆ ಆಗಷ್ಟೇ ಕಾಲಿಟ್ಟವರನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸುವ ಒ೦ದು ಪುಟ್ಟ ಪ್ರಯತ್ನ,  ಈ ವರೆಗೆ ಹಲವು ಖ್ಯಾತನಾಮರ ಸ೦ದರ್ಶನ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದೆನಾದರೂ ಈ ಲೇಖನ ಅದರ ಶೈಲಿಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ನ೦ತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಲೇಖನಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲು ಶುರುಮಾಡಿದೆ ಇದರಿ೦ದಾಗಿ ಬ್ಲಾಗ್ ನ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೇ ಪರಿಚಯವಾಗುತ್ತಾ ಹೋದರು ಇವರಲ್ಲಿ ನಟರಾಜ್ ಕೂಡ ಒಬ್ಬರು.

ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಹಿ೦ಬಾಲಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿದಾಗಿನಿ೦ದ ನನ್ನ ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಖಾತೆಯ ಉದ್ದೇಶವೇ ಬದಲಾಗಿ ಹೋಯಿತು. ಎಲ್ಲದಕ್ಕಿ೦ತ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಎ೦ದೋ ಹೈಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿ ಓದಿ ಒಗೆದಿದ್ದ ಕನ್ನಡ ಪುಸ್ತಕ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬ೦ತು. ಒ೦ದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯವೆ೦ದರೆ ನಾನು ಶಾಲೆಗೆ ಒಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದ ಕನ್ನಡ ಪಠ್ಯ ಪುಸ್ತಕ ಹಾಗೂ ಸಾಹಿತಿಗಳೆ೦ದರೆ ಆ ಪುಸ್ತಕದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಜ್ನಾನ ಪೀಠಿಗಳ ಬ್ಲ್ಯಾಕ್ ಅ೦ಡ್ ವೈಟ್ ಚಿತ್ರ ಇಷ್ಟೇ !. ಆದರೆ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಸಹವಾಸವಾದ ಮೇಲೆ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಎಷ್ಟೊ೦ದು ಶ್ರೀಮ೦ತವಾಗಿದೆ ಎ೦ಬುದರ ಅರಿವಾಯಿತು. 

ಹೀಗೆ ಪರಿಚಯವಾದ ನಟರಾಜರು ಫೇಸ್ಬುಕ್ ನಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ್ಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆತ್ಮೀಯರಾಗಿಯೂ ಬಿಟ್ಟರು ! ಅವರ ಕೊಲ್ಕತ್ತಾದ ದಿನಗಳನ್ನು ನನ್ನೊಡನೆ ಹ೦ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಕೇಳಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ದಊರದ ಕೊಲ್ಕತ್ತಾದಲ್ಲಿದುಕೊ೦ಡೂ ಕನ್ನಡಕ್ಕಾಗಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕೇಳಿ ಖುಶಿಯಾಗಿದ್ದೆ. ಈ ನದುವೆ ಅವರ ‘ನಲ್ಮೆಯಿ೦ದ ನಟರಾಜು’ ಅ೦ಕಣ ‘ಅವಧಿ’ ಅ೦ತರ್ಜಾಲ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.೨೦೧೨ರಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಮುಗಿದ ತಕ್ಷಣ ಕೆಲಸ ಹುಡುಕಿಕೊ೦ಡು ಬೆ೦ಗಳೂರು ಸೇರಿದೆ. ಈ ನಡುವೆ ಫೇಸ್ಬುಕ್ , ಬುಕ್ಕು ಎರಡೂ ಮೂಲೆ ಸೇರಿದ್ದವು. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಒ೦ದು ದಿನ ಕರೆ ಮಾಡಿ ‘ಒ೦ದು ಅ೦ತರ್ಜಾಲ ಪತ್ರಿಕೆ ಪ್ರಾರ೦ಭಿಸುವ ಇರಾದೆ ಇದೆ’ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ವೆಬ್ ಡಿಸೈನ್ ಮಾಡಿ ಕೊಡ್ತೀರಾ ಎ೦ದು ಕೇಳಿದ್ದರು. ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಅಷ್ಟೊ೦ದು ಪರಿಣತಿ ಇಲ್ಲವಾದ್ದರಿ೦ದ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಿ೦ಜರಿಕೆಯಾಯಿತು. ಬರೇ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಸ೦ಬ೦ಧಿಸಿದ್ದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಅವರ ಆಶಯ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕುತೂಹಲ ಮೂಡಿಸಿತ್ತು. ಇದಾದ ಕೆಲವೇ ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ‘ಪ೦ಜು’ ಕುರಿತಾದ ಜಾಹೀರಾತುಗಳು ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಸೇರಿದ೦ತೆ ಎಲ್ಲೆ೦ದರಲ್ಲಿ ರಾರಾಜಿಸತೊಡಗಿದವು ಹಾಗೂ ಜನವರಿಯ ಒ೦ದು ಶುಭ ದಿನದ೦ದು ತನ್ನ ಮೊದಲ ಸ೦ಚಿಕೆಯನ್ನೂ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿತು. ಪ್ರತೀ ಸೋಮವಾರ ಓದುಗರಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಸದೌತಣ ಬಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ೦ತೆಯೇ ‘ಪ೦ಜು’ ಅ೦ತರ್ಜಾಲ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯಗೊ೦ಡಿತು , ಹಲವಾರು ಹೊಸ ಲೇಖಕರು ಓದುಗ ಬಳಗಕ್ಕೆ ಪರಿಚಯವಾದರು.ಮೇಲಾಗಿ ಪೆನ್ನು, ಪೇಪರ್ ಮುಟ್ಟದವರೂ ಬರೆಯುವ೦ತಾದರು !

 ಹಲವಾರು ವಿಶೇಷ ಸ೦ದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ‘ಪ೦ಜು’ ತನ್ನ ವಿಶೇಷ ಸ೦ಚಿಕೆಗಳನ್ನು ಓದುಗ ಬಳಗಕ್ಕೆ ನೀಡಿದೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ ಓದುಗರಿಗಾಗಿ ಅನೇಕ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳನ್ನು ಕೂಡಾ ಆಯೋಜಿಸಿದೆ. ಇದೇ ಕೆಲವು ಕಾರಣಗಳಿ೦ದಾಗಿ ‘ಪ೦ಜು’ ಅ೦ತರ್ಜಾಲ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲೇ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಓದುಗರು ಅದೆಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೋ ಅದಕ್ಕಿ೦ತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ‘ಪ೦ಜು’ ತನ್ನ ಓದುಗರನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ ಎ೦ದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು.

ನಟರಾಜರು ಈ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಜತೆಜತೆಗೇ ತನ್ನದೇ ಆದ ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಾಶನ ಸ೦ಸ್ಥೆಯನ್ನು ಕೂಡ ಪ್ರಾರ೦ಭಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅದೂ ‘ಪ೦ಜು’ ಎ೦ಬ ಹೆಸರಿನಿ೦ದಲೇ ತನ್ನ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದೆ. ‘ಎಲೆ ಮರೆ ಕಾಯಿ’ಗಳ೦ತಿರುವ ಸಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೋಕದ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ಕರೆತರುವ ನಟರಾಜರ ಪ್ರಯತ್ನ ಈ ಮೂಲಕ ಸಾಕಾರಗೊಳ್ಳಲಿ ಹಾಗೂ ಯುವ ಲೇಖಕರು ಇದರ ಸದುಪಯೋಗ ಪದೆದುಕೊಳ್ಳುವ೦ತಾಗಲಿ.

ಇ೦ದು ‘ಪ೦ಜು’ ಪತ್ರಿಕೆ ತನ್ನ ಇಪ್ಪತ್ತೈದನೆಯ ವಾರದ ಸ೦ಚಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಿದೆ. ಈ ಸ೦ದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ೦ಜು ಬಳಗದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಾಗೂ ಇದನ್ನೋದುತ್ತಿರುವ ನಿಮಗೂ ಅಭಿನ೦ದನೆಗಳು.

‘ಪ೦ಜು ಬೆಳಗಲಿ ಹಾಗೂ ಓದುಗರನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುತ್ತಿರಲಿ’